در ۸ مه ۱۹۶۲، موشک جدید ناسا، قنطورس، در اولین پرواز آزمایشی خود در هوا منفجر شد.
قنطورس دارای یک مرحله فوقانی بود که به‌طور ویژه برای پرتاب محموله‌های سنگین‌تر به مدار طراحی شده بود. این وسیله برای اولین پرتاب خود، روی تقویت‌کننده موشک اطلس پرواز کرد.
پرواز از کیپ کاناورال در ابتدا به‌خوبی انجام شد. ۵۴ ثانیه بعد، موشک ناگهان منفجر شد. هر دو راکت در ارتفاع نزدیک به ۹ هزار متر متلاشی شدند.
تحقیقات نشان داد که پنل‌های عایق اطراف مخزن سوخت هیدروژن مایع نمی‌توانند فشار را در طول پرواز تحمل کنند، بنابراین مخزن دچار پارگی شد.
این اولین پرتاب موشکی بود که از هیدروژن مایع در سیستم رانش خود استفاده می‌کرد. ناسا قنطورس را دوباره طراحی کرد و اولین پرواز آزمایشی موفق خود را در سال بعد انجام داد.